Kryteria oceniania klasa III

 

EDUKACJA POLONISTYCZNA

 

A.

– czyta płynnie i wyraziście wszystkie teksty literackie i informacyjne przeznaczone dla dzieci;

– sprawnie wyszukuje informacje w tekstach i innych źródłach;

– wykazuje systematycznie potrzebę kontaktu z literaturą i sztuką dla dzieci;

– sprawnie korzysta z podręczników i zeszytów ćwiczeń;

– regularnie bogaci zasób słownictwa i struktur składniowych;

– samodzielnie analizuje i interpretuje teksty kultury;

– bezbłędnie wyszukuje w tekstach wskazane fragmenty, określa czas i miejsce akcji, wskazuje bohaterów;

– recytuje wiersze i odtwarza role zawsze z uwzględnieniem interpunkcji i intonacji;

– samodzielnie tworzy i bezbłędnie zapisuje formy użytkowe: życzenia, zaproszenia, zawiadomienia, listy, notatki do kroniki;

– zawsze poprawnie redaguje ustne i pisemne wypowiedzi wielozdaniowe na podane tematy;

– stosuje właściwe formy komunikowania się w różnych sytuacjach społecznych;

– zawsze chętnie uczestniczy w rozmowach, zadaje pytania i odpowiada na nie, wyciąga wnioski i prezentuje własne zdanie;

– dostrzega i zawsze trafnie wskazuje związki przyczynowo-skutkowe;

– zawsze dba o bogactwo języka i kulturę wypowiedzi;

– bezbłędnie różnicuje pojęcia: głoska, litera, sylaba, wyraz, zdanie;

– pisze czytelnie i estetycznie, zawsze przestrzega zasad kaligrafii;

– zawsze samodzielnie i bezbłędnie redaguje oraz zapisuje opisy i krótkie opowiadania;

– zawsze przestrzega poprawności gramatycznej, stylistycznej, ortograficznej i interpunkcyjnej;

– bezbłędnie przepisuje, pisze z pamięci i ze słuchu;

– zawsze samodzielnie realizuje pisemne zadania domowe.

 

B.

– czyta płynnie teksty literackie i informacyjne dla dzieci;

– potrafi samodzielnie wyszukiwać informacje w różnych źródłach;

– często wykazuje potrzebę kontaktu z literaturą i sztuką dla dzieci;

– umie właściwie korzystać z podręczników i zeszytów ćwiczeń;

– sprawnie wyszukuje w tekstach wskazane fragmenty, określa czas i miejsce akcji, wskazuje bohaterów;

– dba o wzbogacanie słownictwa;

– samodzielnie poszukuje nowych struktur składniowych;

– zazwyczaj samodzielnie dokonuje analizy większości tekstów kultury;

– korzysta z zasad intonacji i interpunkcji przy recytacji wierszy i odtwarzaniu ról;

– zwykle samodzielnie tworzy formy użytkowe: życzenia, zaproszenia, zawiadomienia, listy, notatki do kroniki, stara się bezbłędnie je zapisywać;

– często stosuje właściwe formy komunikowania się w różnych sytuacjach społecznych;

– zwykle chętnie uczestniczy w rozmowach, zadaje pytania i odpowiada na nie, wyciąga wnioski i prezentuje własne zdanie;

– dostrzega i zazwyczaj trafnie wskazuje związki przyczynowo-skutkowe;

– zwykle dba o kulturę języka;

– z reguły bezbłędnie różnicuje pojęcia: głoska, litera, sylaba, wyraz, zdanie;

– poprawnie redaguje wypowiedzi wielozdaniowe na podane tematy i stara się je bezbłędnie zapisywać;

– pisze czytelnie i estetycznie, z reguły przestrzega zasad kaligrafii;

– zwykle samodzielnie i bezbłędnie redaguje oraz zapisuje opisy i krótkie opowiadania;

– w pracach pisemnych  zwykle przestrzega zasad gramatyki, ortografii, interpunkcji;

– w przepisywaniu, pisaniu z pamięci i ze słuchu sporadycznie popełnia błędy;

– zwykle samodzielnie realizuje pisemne zadania domowe.

 

C.

– czyta płynnie krótkie, wyćwiczone wcześniej teksty literackie;

– radzi sobie z odczytywaniem tekstów informacyjnych;

– z pomocą nauczyciela wyszukuje informacje we wskazanych źródłach;

– uczestniczy w zespołowych formach analizowania tekstów kultury;

– z pomocą nauczyciela wyszukuje w tekstach wskazane fragmenty, poprawnie określić czas i miejsce akcji, wskazać bohaterów;

– stara się gromadzić nowe słownictwo i struktury składniowe;

– radzi sobie z samodzielnym wykorzystaniem podręczników i zeszytów ćwiczeń;

– recytuje krótkie wiersze z należytą intonacją i interpunkcją;

– odtwarza wyćwiczone role;

– zwykle radzi sobie z dostosowywaniem sposobów komunikowania się w różnych sytuacjach, ale czasami wymaga wsparcia w werbalizowaniu własnych opinii i sądów;

– nie zawsze chętnie uczestniczy w rozmowach, zadaje proste pytania, odpowiada na nie prostymi zdaniami;

– potrzebuje wsparcia w dostrzeganiu i wskazywaniu związków przyczynowo-skutkowych;

– różnicuje pojęcia: głoska, litera, sylaba, wyraz, zdanie, ale czasem popełnia błędy;

– na podstawie podanego słownictwa i z nieznaczną pomocą tworzy i zapisuje formy użytkowe: życzenia, zaproszenia, zawiadomienia, listy, notatki do kroniki;

– potrzebuje pomocy przy redagowaniu pisemnych wypowiedzi wielozdaniowych na podane tematy;

– uczestniczy w zespołowym redagowaniu opisów i krótkich opowiadań, stara się je poprawnie zapisywać;

– pisze sprawnie, ale nie zawsze dba o czytelność i estetykę pisma;

– stara się przestrzegać zasad pisowni, ale popełnia błędy w tekstach pisanych z pamięci i ze słuchu, a czasem także w przepisywanych;

– często potrzebuje wsparcia przy realizacji pisemnych zadań domowych.

 

 

EDUKACJA MATEMATYCZNA

A.

– doskonale orientuje się w przestrzeni i na płaszczyźnie, bezbłędnie wskazuje i nazywa kierunki;

– sprawnie klasyfikuje obiekty, numeruje je, tworzy serie rosnące i malejące;

– biegle liczy w przód i w tył od danej liczby w zakresie ......;

– bezbłędnie zapisuje cyframi, odczytuje i porównuje liczby w zakresie .....;

– zawsze poprawnie zapisuje formuły działań matematycznych;

– sprawnie dodaje i odejmuje w pamięci w zakresie .....;

– bezbłędnie podaje z pamięci iloczyny w obrębie tabliczki mnożenia;

– zawsze sprawdza wyniki dodawania odejmowaniem, a mnożenia dzieleniem;

– oblicza bezbłędnie działania z niewiadomą w postaci okienka;

– samodzielnie rozwiązuje zadania tekstowe nawet o podwyższonym stopniu trudności, łącznie z zadaniami na porównywanie różnicowe;

– zawsze sprawnie i samodzielnie układa zadania tekstowe do podanych sytuacji, ilustracji i działań;

– zna i bezbłędnie stosuje w obliczeniach i sytuacjach codziennych poznane jednostki miar;

– zna i zawsze bezbłędnie wymienia nominały banknotów i monet;

– bezbłędnie posługuje się pojęciami: cena, ilość, wartość;

– sprawnie wykonuje obliczenia pieniężne, kalendarzowe i zegarowe;

– bezbłędnie odczytuje temperaturę i wskazania zegara w systemie 12- i 24-godzinnym;

– zna i właściwie stosuje znaki rzymskie od I do XII;

– zawsze bezbłędnie wymienia kolejne dni tygodnia i miesiące;

– sprawnie i zawsze poprawnie posługuje się pojęciami określającymi czas: godzina, pół godziny, kwadrans, minuta;

– bezbłędnie zapisuje daty różnymi sposobami;

– sprawnie dokonuje mierzenia odcinków na płaszczyźnie, bezbłędnie rysuje odcinki o podanej długości;

– rozpoznaje i nazywa podstawowe figury geometryczne, rysuje je w powiększeniu lub pomniejszeniu;

– bezbłędnie dorysowuje drugą połowę figur symetrycznych, kontynuuje regularne wzory;

– sprawnie oblicza obwody trójkątów, kwadratów i prostokątów.

 

B.

– dobrze orientuje się w przestrzeni i na płaszczyźnie, zwykle bezbłędnie wskazuje i nazywa kierunki;

– poprawnie klasyfikuje obiekty, numeruje je, tworzy serie rosnące i malejące;

– sprawnie liczy w przód i w tył od danej liczby w zakresie ......;

– zapisuje cyframi, odczytuje i porównuje liczby w zakresie .......;

– z reguły poprawnie zapisuje formuły działań matematycznych;

– dodaje i odejmuje w pamięci w zakresie ......;

– podaje z pamięci większość iloczynów w obrębie tabliczki mnożenia;

– zwykle sprawdza wyniki dodawania odejmowaniem, a mnożenia dzieleniem;

– sprawnie oblicza działania z niewiadomą w postaci okienka;

– samodzielnie rozwiązuje zadania tekstowe łącznie z zadaniami na porównywanie różnicowe;

– samodzielnie i zwykle bezbłędnie układa zadania tekstowe do podanych sytuacji, ilustracji i działań;

– zna i poprawnie stosuje w obliczeniach i sytuacjach codziennych poznane jednostki miar;

– zwykle bezbłędnie wymienia nominały banknotów i monet;

– sprawnie posługuje się pojęciami: cena, ilość, wartość;

– wykonuje poprawnie obliczenia pieniężne, kalendarzowe i zegarowe;

– z reguły bezbłędnie odczytuje temperaturę i wskazania zegara w systemie 12- i 24-godzinnym;

– zna i umie poprawnie zastosować znaki rzymskie od I do XII;

– zwykle bezbłędnie wymienia kolejne dni tygodnia i miesiące;

– sprawnie i zazwyczaj poprawnie posługuje się pojęciami określającymi czas: godzina, pół godziny, kwadrans, minuta;

– zazwyczaj bezbłędnie zapisuje daty kilkoma sposobami;

– dokonuje mierzenia odcinków na płaszczyźnie, zwykle bezbłędnie rysuje odcinki o podanej długości;

– rozpoznaje i nazywa podstawowe figury geometryczne;

– zazwyczaj rysuje podstawowe figury geometryczne w powiększeniu lub pomniejszeniu;

– poprawnie dorysowuje drugą połowę figur symetrycznych, kontynuuje regularne wzory;

– stara się obliczać obwody trójkątów, kwadratów i prostokątów.

 

C.

– określa położenie obiektów w przestrzeni i na płaszczyźnie, ale popełnia błędy;

– radzi sobie ze wskazywaniem i nazywaniem głównych kierunków;

– stara się dokonywać poprawnej klasyfikacji obiektów, ponumerować je i utworzyć proste serie rosnące i malejące;

– radzi sobie z liczeniem w przód i w tył od danej liczby w zakresie ......;

– zapisuje cyframi, odczytuje i porównuje liczby w zakresie ..…, ale czasem popełnia błędy;

– poprawnie zapisuje proste formuły działań matematycznych, ale czasem popełnia błędy;

– dodaje i odejmuje w pamięci w zakresie ......, a z zastosowaniem liczmanów w zakresie...;

– podaje z pamięci łatwe iloczyny w obrębie tabliczki mnożenia;

– za wskazaniem nauczyciela sprawdza wyniki dodawania odejmowaniem, a mnożenia dzieleniem;

– radzi sobie z obliczaniem prostych działań z niewiadomą w postaci okienka;

– samodzielnie rozwiązuje typowe i proste zadania tekstowe, a z nieznaczną pomocą rozwiązuje zadania na porównywanie różnicowe;

– z nieznaczną pomocą nauczyciela poprawnie układa proste zadania tekstowe do typowych sytuacji, podanych ilustracji i działań;

– zna i zazwyczaj stara się stosować w prostych obliczeniach i sytuacjach codziennych poznane jednostki miar;

– zna i wymienia nominały banknotów i monet, czasem popełnia błędy;

– stara się poprawnie posługiwać pojęciami: cena, ilość, wartość w typowych i znanych sytuacjach;

– radzi sobie z prostymi obliczeniami pieniężnymi, kalendarzowymi i zegarowymi;

– czasami odczytuje temperaturę i wskazania zegara w systemie 12- i 24-godzinnym, ale dość często popełnia błędy;

– zna i umie zastosować tylko w wybranych sytuacjach znaki rzymskie od I do XII;

– wymienia prawidłowo kolejne dni tygodnia, myli kolejność miesięcy w roku;

– stara się poprawnie posługiwać pojęciami określającymi czas: godzina, pół godziny, kwadrans, minuta, ale popełnia błędy;

– zapisuje poprawnie daty tylko wybranym sposobem;

– próbuje samodzielnie mierzyć odcinki na płaszczyźnie i rysować odcinki o podanej długości, ale zadania wykonuje nie zawsze precyzyjnie;

– rozpoznaje i nazywa podstawowe figury geometryczne, czasem ma trudności w rysowaniu ich w powiększeniu lub pomniejszeniu;

– stara się poprawnie rysować drugą połowę figur symetrycznych i właściwie kontynuować regularne wzory, ale czasem ma trudności;

– oblicza obwody trójkątów, kwadratów i prostokątów tylko w znanych i typowych sytuacjach.

 

EDUKACJA PRZYRODNICZA

A.

– zawsze samodzielnie prowadzi obserwacje i proste doświadczenia przyrodnicze;

– systematycznie obserwuje pogodę i samodzielnie wyciąga wnioski z dokonanych spostrzeżeń;

– biegle rozpoznaje typowe krajobrazy Polski;

– szczegółowo opisuje życie roślin i zwierząt w wybranych ekosystemach: las, park, pole uprawne, sad, ogród, łąka, zbiorniki wodne;

– rozpoznaje i nazywa wszystkie zwierzęta i rośliny typowe dla wybranych regionów;

– rozpoznaje i zawsze poprawnie nazywa poznane zwierzęta egzotyczne;

– rzeczowo objaśnia zależności zjawisk przyrody od pór roku;

– bezbłędnie wymienia sposoby przystosowania zwierząt do pór roku;

– zna wpływ przyrody nieożywionej na życie ludzi, zwierząt i roślin;

– zawsze bezbłędnie nazywa części ciała i wybrane narządy wewnętrzne człowieka i zwierząt;

– rozumie znaczenie racjonalnego żywienia i profilaktyki zdrowotnej;

– zawsze dba o zdrowie i bezpieczeństwo swoje i innych;

– wie, jakie są zagrożenia ze strony przyrody i potrafi wskazać sposoby przeciwdziałania im;

– rozumie i uzasadnia rolę i znaczenie zwierząt dla środowiska;

– wymienia liczne przykłady szkodliwych dla przyrody działań człowieka;

– rozumie potrzebę i systematycznie stosuje w praktyce oszczędzanie wody i segregację śmieci;

– zawsze chętnie podejmuje działania na rzecz ochrony przyrody w swoim środowisku;

– z własnej inicjatywy angażuje się w akcje ekologiczne wykraczające poza środowisko lokalne.

 

B.

– zwykle samodzielnie prowadzi obserwacje i proste doświadczenia przyrodnicze;

– obserwuje pogodę i zwykle samodzielnie wyciąga wnioski z dokonanych spostrzeżeń;

– rozpoznaje i  zwykle trafnie nazywa typowe krajobrazy Polski;

– często dokładnie opisuje życie roślin i zwierząt w wybranych ekosystemach: las, park, pole uprawne, sad, ogród, łąka, zbiorniki wodne;

– rozpoznaje i nazywa większość zwierząt i roślin typowych dla wybranych regionów;

– rozpoznaje i zwykle poprawnie nazywa poznane zwierzęta egzotyczne;

– z reguły samodzielnie objaśnia zależności zjawisk przyrody od pór roku;

– zwykle poprawnie wymienia poznane sposoby przystosowania zwierząt do pór roku;

– zna różne przykłady wpływów przyrody nieożywionej na życie ludzi, zwierząt i roślin;

– zwykle bezbłędnie nazywa części ciała i wybrane narządy wewnętrzne człowieka i zwierząt;

– z reguły określa znaczenie racjonalnego żywienia i profilaktyki zdrowotnej dla dobrego funkcjonowania organizmu;

– zazwyczaj dba o zdrowie i bezpieczeństwo swoje i innych;

– zna większość zagrożeń ze strony przyrody i potrafi wskazać sposoby przeciwdziałania im;

– rozumie rolę zwierząt i podaje liczne przykłady ich znaczenia dla środowiska;

– wymienia przykłady szkodliwych dla przyrody działań człowieka;

– rozumie potrzebę i często stosuje w praktyce oszczędzanie wody i segregację śmieci;

– zwykle chętnie podejmuje działania na rzecz ochrony przyrody w swoim środowisku;

– czasami angażuje się w akcje ekologiczne wykraczające poza środowisko lokalne.

 

C.

– pod kierunkiem nauczyciela prowadzi wskazane obserwacje, wykonuje w zespole proste doświadczenia przyrodnicze;

– zwykle samodzielnie wykonuje zlecone obserwacje pogody, ale wymaga wsparcia przy formułowaniu wniosków z dokonanych spostrzeżeń;

– zwykle nazywa typowe krajobrazy Polski, ale nie zawsze umie samodzielnie wymienić ich cechy;

– z nieznaczną pomocą umie opisać życie wybranych roślin i zwierząt w poznanych ekosystemach: las, park, pole uprawne, sad, ogród, łąka, zbiorniki wodne;

– zna i zazwyczaj poprawnie nazywa wybrane gatunki zwierząt i roślin typowych dla poznanych regionów Polski;

– rozpoznaje i umie nazwać niektóre z poznanych zwierząt egzotycznych;

– podaje przykłady zależności zjawisk przyrody od pór roku;

– wymienia niektóre z poznanych sposobów przystosowania zwierząt do pór roku;

– podaje wybrane przykłady wpływów przyrody nieożywionej na życie ludzi, zwierząt i roślin;

– z nieznaczną pomocą nazywa części ciała i niektóre poznane narządy wewnętrzne człowieka i zwierząt;

– wie, że racjonalne żywienie i profilaktyka zdrowotna jest konieczna dla dobrego funkcjonowania organizmu;

– zwykle stara się dbać o zdrowie i bezpieczeństwo swoje i innych;

– zna przykłady zagrożeń ze strony przyrody, zwykle umie podać przykłady przeciwdziałania im;

– czasem podaje wybrane przykłady znaczenia zwierząt dla środowiska;

– wymienia przykłady szkodliwych dla przyrody działań człowieka;

– podaje przykłady poznanych uzasadnień potrzeby oszczędzania wody i segregacji śmieci;

– podejmuje wspólne działania na rzecz ochrony przyrody w swoim środowisku;

– wykonuje przydzielone zadania w akcjach ekologicznych wykraczających poza środowisko lokalne.

 

EDUKACJA PLASTYCZNA

A.

– zawsze chętnie podejmuje działalność twórczą;

– stosuje zawsze bogate i różnorodne środki wyrazu;

– zawsze trafnie dobiera materiały, narzędzia i techniki plastyczne;

– ciekawie i oryginalnie komponuje na płaszczyźnie i w przestrzeni;

– zawsze twórczo i estetycznie ilustruje sceny realne i fantastyczne, wykonuje proste rekwizyty;

– systematycznie uczestniczy w życiu kulturalnym szkoły i środowiska;

– często korzysta z przekazów medialnych;

– zawsze samodzielnie realizuje proste projekty w zakresie form użytkowych;

– bezbłędnie rozpoznaje i nazywa poznane dzieła polskich i europejskich sztuk plastycznych, filmu i fotografii, architektury, rzemiosła i sztuki ludowej;

– samodzielnie opisuje dzieła sztuki, posługując się elementarnymi terminami właściwymi dla poszczególnych dziedzin działalności twórczej.

 

B.

– zwykle chętnie podejmuje działalność twórczą;

– często stosuje różnorodne środki wyrazu;

– zwykle trafnie dobiera materiały, narzędzia i techniki plastyczne;

– tworzy ciekawe kompozycje na płaszczyźnie i w przestrzeni;

– z reguły twórczo i estetycznie ilustruje sceny realne i fantastyczne, wykonuje proste rekwizyty;

– chętnie uczestniczy w życiu kulturalnym szkoły i środowiska;

– korzysta z przekazów medialnych;

– czasami realizuje samodzielnie proste projekty w zakresie form użytkowych;

– zazwyczaj bezbłędnie rozpoznaje i nazywa większość poznanych dzieł polskich i europejskich sztuk plastycznych, filmu i fotografii, architektury, rzemiosła i sztuki ludowej; – często samodzielnie opisuje poznane dzieła sztuki, zwykle posługuje się elementarnymi terminami właściwymi dla poszczególnych dziedzin działalności twórczej.

 

C.

– podejmuje działalność twórczą, ale stosuje tylko wybrane środki wyrazu;

– nie zawsze radzi sobie z trafnym doborem materiałów, narzędzi i technik plastycznych;

– tworzy proste, schematyczne kompozycje na płaszczyźnie i w przestrzeni;

– zwykle schematycznie ilustruje sceny realne i fantastyczne, wykonuje proste rekwizyty, nie zawsze dba o estetykę prac;

– uczestniczy w zbiorowych formach życia kulturalnego szkoły, czasem również środowiska; – z nieznaczną pomocą nauczyciela stara się korzystać z przekazów medialnych;

– wykonuje przydzielone zadania w realizacji zespołowej prostych projektów w zakresie form użytkowych;

– pod kierunkiem nauczyciela próbuje rozpoznawać i nazywać wybrane z poznanych dzieł polskich i europejskich sztuk plastycznych, filmu i fotografii, architektury, rzemiosła i sztuki ludowej;

– przy pomocy nauczyciela radzi sobie z opisywaniem poznanych dzieł sztuki, ale nie zawsze rozumie terminy właściwe dla poszczególnych dziedzin działalności twórczej, a w podanych sytuacjach posługuje się tylko nielicznymi.

 

EDUKACJA MUZYCZNA

A.

– śpiewa z pamięci wszystkie poznane piosenki oraz hymn państwowy;

– samodzielnie realizuje różnymi formami ruchu i głosu wszystkie tematy rytmiczne;

– bezbłędnie rozpoznaje podstawowe elementy muzyki;

– zawsze bezbłędnie rozpoznaje podstawowe formy muzyczne oraz sposoby ich wykonania

(solo, chór, orkiestra);

– tworzy własne układy rytmiczne, zawsze chętnie improwizuje głosem, gestem i na instrumentach muzycznych;

– rozpoznaje głosy ludzkie (sopran, bas) i różne instrumenty muzyczne;

– gra proste rytmy i melodie z wykorzystaniem instrumentów perkusyjnych i melodycznych;

– odczytuje bezbłędnie znaki notacji muzycznej;

– tańczy poznane tańce ludowe;

– zawsze kulturalnie uczestniczy w koncertach i przyjmuje właściwą postawę podczas odtwarzania hymnu państwowego;

– aktywnie słucha muzyki, określa jej charakter i nastrój, tworzy ilustracje dźwiękowe do tekstów.

 

B.

– śpiewa z pamięci większość poznanych piosenek oraz hymn państwowy;

– zwykle samodzielnie realizuje różnymi formami ruchu i głosu większość tematów rytmicznych;

– rozpoznaje podstawowe elementy muzyki;

– zwykle bezbłędnie rozpoznaje podstawowe formy muzyczne oraz sposoby ich wykonania

(solo, chór, orkiestra);

– tworzy krótkie układy rytmiczne, chętnie improwizuje głosem, gestem i na instrumentach muzycznych;

– rozpoznaje głosy ludzkie (sopran, bas) i większość poznanych instrumentów muzycznych;

– po opracowaniu gra proste rytmy i melodie z zastosowaniem instrumentów perkusyjnych i melodycznych;

– zwykle poprawnie odczytuje znaki notacji muzycznej;

–  zna i wykonuje podstawowe kroki poznanych tańców ludowych;

– zazwyczaj kulturalnie uczestniczy w koncertach, przyjmuje właściwą postawę podczas odtwarzania hymnu państwowego;

– aktywnie słucha muzyki, zwykle samodzielnie określa jej nastrój i charakter.

 

C.

– śpiewa z zespołem wybrane piosenki oraz z nieznaczną pomocą śpiewa z pamięci hymn państwowy;

– z nieznaczną pomocą realizuje podanymi formami ruchu i głosu opracowane tematy rytmiczne;

– zwykle rozpoznaje podstawowe elementy muzyki, ale czasem wymaga pomocy;

– czasami potrzebuje wsparcia przy rozpoznawaniu podstawowych form muzycznych, radzi sobie z określaniem sposobów ich wykonania (solo, chór, orkiestra);

– pod kierunkiem nauczyciela tworzy krótkie, proste układy rytmiczne i podejmuje próby improwizowania wybranym sposobem (głosem, gestem lub na instrumentach muzycznych);

– rozpoznaje głosy ludzkie i niektóre instrumenty muzyczne;

– po opracowaniu potrafi zagrać układy kilku dźwięków na instrumentach melodycznych oraz odtworzyć proste rytmy na instrumentach perkusyjnych;

– z pomocą nauczyciela odczytuje wybrane znaki notacji muzycznej;

– zna podstawowe kroki poznanych tańców ludowych;

– zwykle stara się kulturalnie uczestniczyć w koncertach, stara się przyjmować właściwą postawę podczas odtwarzania hymnu państwowego;

– stara się aktywnie słuchać muzyki, z nieznaczną pomocą określa jej nastrój i charakter.

 

ZAJĘCIA TECHNICZNE

A.

– zna dobrze środowisko techniczne, doskonale rozumie znaczenie urządzeń elektrotechnicznych dla człowieka;

– zna i zawsze samodzielnie podaje sposoby wykorzystania sił przyrody dawniej i dziś;

– bezbłędnie rozpoznaje różne rodzaje maszyn i urządzeń transportowych i informatycznych, rozumie i zawsze trafnie określa ich wartość użytkową;

– rozpoznaje i bezbłędnie charakteryzuje różne rodzaje budowli;

– doskonale orientuje się w sposobach wytwarzania przedmiotów codziennego użytku;

– zawsze sprawnie realizuje zadania techniczne;

– zawsze samodzielnie korzysta z prostych instrukcji i schematów rysunkowych;

– często przedstawia własne pomysły rozwiązań prac papierowych i z tworzyw sztucznych;

– samodzielnie i zawsze dobrze planuje pracę, właściwie dobiera materiały;

– zawsze dba o pełne bezpieczeństwo i porządek w miejscu pracy;

– doskonale zna i zawsze stosuje zasady bezpiecznego poruszania się po drogach i korzystania ze środków komunikacji;

– doskonale zna telefony alarmowe i wie, w jakich sytuacjach należy z nich korzystać;

– zna i potrafi zastosować w praktyce zasady zachowań w sytuacji wypadku.

 

B.

– zna środowisko techniczne, rozumie i potrafi uzasadnić rolę i znaczenie urządzeń elektrotechnicznych dla człowieka;

– zna i zwykle samodzielnie podaje sposoby wykorzystania sił przyrody dawniej i dziś;

– poprawnie rozpoznaje różne rodzaje maszyn i urządzeń transportowych i informatycznych, rozumie i zwykle trafnie określa ich wartość użytkową;

– rozpoznaje i często charakteryzuje różne rodzaje budowli;

– orientuje się w sposobach wytwarzania przedmiotów codziennego użytku;

– zazwyczaj sprawnie realizuje zadania techniczne;

– zazwyczaj korzysta z prostych instrukcji i schematów rysunkowych;

– czasami przedstawia własne pomysły rozwiązań prac papierowych i z tworzyw sztucznych;

– samodzielnie i z reguły dobrze planuje pracę, zwykle właściwie dobiera materiały;

– zawsze stara się dbać o pełne bezpieczeństwo i porządek w miejscu pracy;

– dobrze zna i zawsze stosuje zasady bezpiecznego poruszania się po drogach i korzystania ze środków komunikacji;

– zna telefony alarmowe i z reguły wie, z których i w jakich sytuacjach należy korzystać;

– zna i zwykle potrafi zastosować w praktyce poznane zasady zachowań w sytuacji wypadku.

 

C.

 

– zna większość elementów środowiska technicznego, z nieznaczną pomocą podaje przykłady znaczenia urządzeń elektrotechnicznych dla człowieka;

– zna i czasami samodzielnie wymienia niektóre sposoby wykorzystania sił przyrody dawniej i dziś;

– stara się rozpoznawać poznane rodzaje maszyn i urządzeń transportowych i informatycznych;

– umie określić wartość użytkową wybranych urządzeń;

– rozpoznaje typowe rodzaje budowli, a z nieznaczną pomocą niektóre z nich charakteryzuje;

– orientuje się w sposobach wytwarzania wybranych przedmiotów codziennego użytku;

– radzi sobie z poprawną realizacją większości zadań technicznych;

– radzi sobie z wykorzystywaniem prostych instrukcji, ale czasem potrzebuje wsparcia;

– z nieznaczną pomocą korzysta z niektórych prostych schematów rysunkowych;

– czasami umie przedstawić własne pomysły rozwiązań prostych prac papierowych i z tworzyw sztucznych;

– czasem samodzielnie planuje niektóre formy pracy i właściwie dobiera materiały;

– stara się dbać o bezpieczeństwo i porządek w miejscu pracy;

– zna i stara się zawsze stosować poznane zasady bezpiecznego poruszania się po drogach i korzystania ze środków komunikacji;

– zna telefony alarmowe i orientuje się, w jakich sytuacjach należy z nich korzystać;

– zna i z nieznacznym wsparciem wymienia niektóre z poznanych zasad zachowań w sytuacji wypadku.

 

WYCHOWANIE FIZYCZNE I EDUKACJA ZDROWOTNA

A.

– sprawnie realizuje ćwiczenia równoważne, siłowe, wytrzymałościowe i w zakresie treningu zdrowotnego;

– zawsze wykazuje doskonałą zwinność, szybkość i gibkość w realizowanych zadaniach ruchowych (biegach, skokach, przeskokach, rzutach, chwytach, kozłowaniu piłki i innych);

– bezbłędnie przyjmuje pozycje wyjściowe i ustawienia do ćwiczeń, koordynuje ruchy własnego ciała;

– zawsze sprawnie pokonuje przeszkody naturalne i sztuczne, przeskakuje jednonóż i obunóż nad niskimi przeszkodami;

– chętnie, zawsze sprawnie i zgodnie z przeznaczeniem posługuje się przyrządami do uprawiania sportów i wypoczynku;

– aktywnie uczestniczy w grach sportowych i zabawach terenowych;

– zawsze wzorowo przestrzega reguł, podporządkowuje się decyzjom sędziego;

– zawsze w pełni stosuje zasady zdrowej rywalizacji sportowej i kulturalnego kibicowania;

– systematycznie dba o utrzymywanie higieny osobistej i estetycznego wyglądu;

– rozumie i docenia rolę racjonalnego żywienia i aktywności fizycznej dla prawidłowego funkcjonowania organizmu;

– zna i rozumie trudności dzieci niepełnosprawnych i zawsze chętnie im pomaga;

– zawsze pamięta o zasadach bezpieczeństwa na drogach, w miejscu zabaw i gier ruchowych;

– wie, gdzie szukać i jak zorganizować pomoc w sytuacjach zagrożenia.

 

B.

– z reguły sprawnie realizuje ćwiczenia równoważne, siłowe, wytrzymałościowe i w zakresie treningu zdrowotnego;

– wykazuje wyższą od przeciętnej zwinność, szybkość i gibkość w realizowanych zadaniach ruchowych (biegach, skokach, przeskokach, rzutach, chwytach, kozłowaniu piłki i innych);

– zwykle bezbłędnie przyjmuje pozycje wyjściowe i ustawienia do ćwiczeń, koordynuje ruchy własnego ciała;

– z reguły sprawnie pokonuje przeszkody naturalne i sztuczne, przeskakuje jednonóż i obunóż nad niskimi przeszkodami;

– chętnie, zazwyczaj sprawnie i zgodnie z przeznaczeniem posługuje się przyrządami do uprawiania sportów i wypoczynku;

– aktywnie uczestniczy w grach sportowych i zabawach terenowych;

– zawsze stara się wzorowo przestrzegać reguł, zwykle podporządkowuje się decyzjom sędziego;

– zwykle w pełni stosuje zasady zdrowej rywalizacji sportowej i kulturalnego kibicowania;

– dba o utrzymywanie higieny osobistej i estetycznego wyglądu;

– rozumie i zwykle docenia rolę racjonalnego żywienia i aktywności fizycznej dla prawidłowego funkcjonowania organizmu;

– zna i rozumie trudności dzieci niepełnosprawnych i zwykle chętnie im pomaga;

– stara się zawsze pamiętać o zasadach bezpieczeństwa na drogach, w miejscu zabaw i gier ruchowych;

– wie, gdzie szukać i umie określić, jak należy organizować pomoc w sytuacjach zagrożenia.

 

C.

– sprawnie realizuje wybrane ćwiczenia równoważne, siłowe, wytrzymałościowe i w zakresie treningu zdrowotnego;

– wykazuje niższą niż przewidywana dla wieku zwinność, szybkość i gibkość w realizowanych zadaniach ruchowych (biegach, skokach, przeskokach, rzutach, chwytach, kozłowaniu piłki i innych);

– przyjmuje poprawne pozycje wyjściowe i ustawienia do ćwiczeń, stara się koordynować ruchy własnego ciała;

– sprawnie pokonuje niektóre przeszkody naturalne i sztuczne, przeskakuje jednonóż i obunóż nad niskimi przeszkodami;

– chętnie i zwykle zgodnie z przeznaczeniem, ale nie zawsze sprawnie posługuje się przyrządami do uprawiania sportów i wypoczynku;

– uczestniczy w grach sportowych i zabawach terenowych, ale nie przejawia aktywności i zaangażowania;

– stara się wzorowo przestrzegać reguł, zazwyczaj podporządkowuje się decyzjom sędziego;

– stara się stosować zasady zdrowej rywalizacji sportowej i kulturalnego kibicowania;.

– dba o utrzymywanie higieny osobistej, ale nie zawsze utrzymuje schludny wygląd;

– wie, jaką rolę ma racjonalne żywienie i aktywność fizyczna dla prawidłowego funkcjonowania organizmu;

– stara się pamiętać o zasadach bezpieczeństwa na drogach, w miejscu zabaw i gier ruchowych;

– stara się zrozumieć trudności dzieci niepełnosprawnych i zwykle chętnie im pomaga;

– umie podać przykłady ludzi i instytucji, w których można szukać pomocy w sytuacjach zagrożenia.

 

EDUKACJA SPOŁECZNA Z ELEMENTAMI ETYKI – ZACHOWANIE

A.

– zawsze respektuje prawa innych;

– wie, że nie należy zaspokajać własnych potrzeb kosztem innych i w swoim postępowaniu zawsze kieruje się wspólnym dobrem;

– jest zawsze tolerancyjny, uczciwy i sprawiedliwy;

– przestrzega wszystkich ustalonych reguł;

– zawsze utrzymuje dobre relacje z rówieśnikami i dorosłymi;

– zawsze panuje nad swoimi emocjami, obiektywnie ocenia zachowanie swoje i innych;

– w swoim postępowaniu zawsze kieruje się dobrem i prawdomównością;

– zawsze otacza opieką i niesie pomoc potrzebującym;

– zna wszystkie obowiązki ucznia i zawsze sumiennie wywiązuje się z nich;

– zawsze szanuje i podtrzymuje tradycje rodzinne, szkolne, lokalne i narodowe;

– okazuje zawsze należyty szacunek symbolom narodowym;

– bezbłędnie wymienia najważniejsze informacje o swojej ojczyźnie i Unii Europejskiej;

– zawsze pamięta o najważniejszych wydarzeniach historycznych;

– zna i ceni wartość pracy ludzi;

– czynnie uczestniczy w życiu klasy i w działaniach na rzecz środowiska lokalnego;

– zawsze potrafi rozpoznać niebezpieczeństwo;

– umie samodzielnie zorganizować pomoc w sytuacji zagrożenia.

 

B.

– zwykle respektuje prawa innych;

– wie, że nie należy zaspokajać własnych potrzeb kosztem innych, w swoim postępowaniu zwykle kieruje się wspólnym dobrem;

– z reguły zachowuje postawy tolerancyjne wobec odmienności innych;

– postępuje uczciwie i sprawiedliwie;

– respektuje ustalone reguły;

– dba o utrzymywanie dobrych relacji z rówieśnikami i dorosłymi;

– zwykle panuje nad swoimi emocjami, z reguły obiektywnie ocenia zachowanie swoje i innych;

– ceni dobro i prawdomówność;

– chętnie niesie pomoc potrzebującym;

– zna obowiązki ucznia i zazwyczaj sumiennie się z nich wywiązuje;

– wymienia najważniejsze informacje o swojej ojczyźnie i Unii Europejskiej;

– szanuje symbole narodowe i najważniejsze wydarzenia historyczne;

– stara się zawsze szanować i podtrzymywać tradycje rodzinne, szkolne, lokalne i narodowe;

– dostrzega wartość pracy ludzi i zazwyczaj szanuje ją;

– chętnie współuczestniczy w działaniach na rzecz klasy i najbliższego otoczenia społeczno-przyrodniczego;

– rozpoznaje sytuacje niebezpieczne;

– umie wskazać osoby i instytucje niosące pomoc w sytuacjach zagrożenia.

 

C.

– wie, że należy respektować prawa innych;

– wie, że nie należy zaspokajać własnych potrzeb kosztem innych, ale w swoim postępowaniu nie zawsze kieruje się wspólnym dobrem;

– zwykle stara się być tolerancyjnym, sprawiedliwym i uczciwym, umie uszanować odmienność innych;

– czasami kieruje się emocjami i nie zachowuje pełnego obiektywizmu w ocenie innych;

– z reguły w swoim postępowaniu stara się kierować dobrem i prawdomównością;

– wykazuje gotowość niesienia pomocy potrzebującym;

– dąży do utrzymywania dobrych relacji z rówieśnikami i dorosłymi;

-         zna obowiązki ucznia i zwykle wywiązuje się z większości powierzonych zadań;

– z nieznaczną pomocą wymienia symbole narodowe i niektóre ważne wydarzenia z historii kraju i regionu;

– rozumie potrzebę oddawania należytego szacunku symbolom narodowym;

– stara się szanować i podtrzymywać poznane tradycje rodzinne, szkolne, lokalne i narodowe;

– potrafi wymienić wybrane informacje o swojej ojczyźnie i Unii Europejskiej;

– dostrzega wartość pracy ludzi i wie, że należy ją szanować;

– zwykle wykonuje powierzone zadania na rzecz klasy i społeczności lokalnej;

– wie, że w otoczeniu społeczno-przyrodniczym istnieją różne zagrożenia;

– z nieznacznym wsparciem podaje przykłady niebezpiecznych sytuacji oraz wskazuje źródła uzyskiwania pomocy.

 

ZAJĘCIA KOMPUTEROWE

A.

– biegle obsługuje komputer;

– bezbłędnie nazywa elementy zestawu komputerowego;

– samodzielnie i sprawnie posługuje się wybranymi programami i grami edukacyjnymi;

– samodzielnie korzysta z Internetu i multimediów jako źródeł informacji i komunikacji;

– sprawnie i samodzielnie nawiguje po stronach;

– samodzielnie tworzy różne teksty i rysunki w poznanych programach graficznych i tekstowych;

– zawsze sprawnie odtwarza animacje i prezentacje multimedialne;

– zna zagrożenia wynikające z korzystania z komputera i anonimowości kontaktów internetowych;

– zawsze przestrzega zasad bezpieczeństwa i stosuje zalecane ograniczenia w pracy z komputerem.

 

B.

– sprawnie obsługuje komputer;

– zwykle bezbłędnie nazywa elementy zestawu komputerowego;

– z reguły samodzielnie i sprawnie posługuje się wybranymi programami i grami edukacyjnymi;

– z reguły samodzielnie korzysta z Internetu i multimediów;

– wie, jak szukać w nich informacji i zastosować je w komunikacji;

– sprawnie nawiguje po wybranych stronach;

– samodzielnie tworzy krótkie teksty i różne rysunki w poznanych programach graficznych i tekstowych;

– zwykle sprawnie odtwarza animacje i prezentacje multimedialne;

– zna większość zagrożeń wynikających z korzystania z komputera i anonimowości kontaktów internetowych;

– zazwyczaj przestrzega zasad bezpieczeństwa i stosuje zalecane ograniczenia w pracy z komputerem.

 

C.

 

– radzi sobie z obsługiwaniem komputera, ale czasem potrzebuje pomocy;

– wie, jak nazywają się podstawowe elementy zestawu komputerowego;

– samodzielnie i dość sprawnie posługuje się niektórymi z poznanych programów i gier edukacyjnych;

– stara się korzystać z podanych przez nauczyciela stron internetowych, ale wymaga wsparcia;

– radzi sobie z wyszukiwaniem informacji na wskazanych stronach i nawigacją po nich;

– z nieznaczną pomocą próbuje stosować multimedia jako narzędzie komunikacji;

– radzi sobie z samodzielnym tworzeniem krótkich i prostych tekstów w poznanym programie tekstowym;

– wykonuje proste rysunki w poznanych programach graficznych;

– próbuje odtwarzać proste animacje i prezentacje multimedialne, ale czasem potrzebuje wsparcia;

– z nieznaczną pomocą podaje przykłady zagrożeń wynikających z korzystania z komputera i anonimowości kontaktów internetowych;

– zwykle stara się przestrzegać zasad bezpieczeństwa i stosować zalecane ograniczenia w pracy z komputerem.